Istria – przepis na udane wakacje
Nie jest żadną tajemnicą, że od lat Chorwacja jest jednym z ulubionych wakacyjnych kierunków Polaków. Są wśród nas tak zagorzali fani tej destynacji, że spędzają tam urlop, co roku od wielu, wielu lat. Jednak jak zaczniesz rozmawiać w tymi chorwackim „fanatykami”, zaraz usłyszysz, że prawdziwa Chorwacja to zaczyna się od Makarskiej, że dopiero tam poznasz prawdziwie kraj, że ten lazur wody, że to połączenie gór i morza, że …. Sorry, ale jak dla mnie to bzdura! To tworzenie mitu wyjątkowości południowej Dalmacji jest bardzo krzywdzące dla reszty kraju i zupełnie nieuzasadnione. Chorwacja pięknym krajem jest i tyle. Od Istrii przez niezliczone wyspy na Dubrowniku kończąc.
Dziś chciałam napisać jednak nie o Chorwacji w ogóle, ale o Istrii właśnie. O tym uroczym półwyspie, co to jest ani włoski, ani chorwacki tylko po prostu istryjski. To nie będzie poradnik z informacjami, kiedy warto tu przyjechać, jak dotrzeć, gdzie się zatrzymać, co i gdzie jeść. To wstęp do kilku tekstów o tym, co mnie najbardziej zachwyciło w tym rejonie i mam nadzieję, że choć trochę zachęcę Was do spędzenia tu wakacji.
Istria to sporych rozmiarów półwysep w północnej części Morza Adriatyckiego, którego lwia część należy do Chorwacji jedynie jego skrawek jest słoweński i dalej włoski. Przy takim położenie nie trudno domyśleć się, że Istria przez wieki była łakomym kąskiem dla wielu ówczesnych potęg i to właśnie nim zawdzięcza swoją tożsamość, wspaniałe zabytki i kulturę. Przez wieki była częścią Cesarstwa Rzymskiego, pod władzą Cesarstwa Bizantyjskiego, Słowian, Republiki Weneckiej, Habsburgów, a w czasach późniejszych stanowiła część Austrii, Włoch i Jugosławii, by po jej rozpadzie na początku lat dziewięćdziesiątych Istria (z małymi wyjątkami) stała się częścią Chorwacji. Uff, skomplikowane losy, bogata historia, ciekawa struktura geograficzna i umiarkowany klimat wszystko to stanowi o wyjątkowości tego regionu.
Chcąc poczuć wieki historii, rozsmakować się w jej urokliwych miasteczkach, zachwycić pięknem natury trzeba niestety zwlec cztery litery z leżaka i ruszyć w głąb lądu. Czekają tam liczne wspaniałe mieściny położone na szczytach wzgórz, gwarantujące obłędne widoki na okolicę porośniętą winoroślą i dalej aż po błękitne wody morza. Podczas naszego ponad tygodniowego pobytu w tym regionie udało nam się zobaczyć jedynie kilka z nich, ale w takich miejscach nie wolno się śpieszyć i lepiej po prostu zwiedzić mniej niż biegać bez opamiętania zaliczając kolejne miasteczka. Motovun, Vodnjan, Grožnjan - trudno powiedzieć, które z nich jest ładniejsze czy bardziej klimatyczne, mnie najbardziej oczarowało senne i zmęczone życiem Buje. Nie wolno zapomnieć o jednym z ważniejszych miast Istrii, czyli Puli wypełnionej zabytkami, choć jest to już miejsce bardzo popularne i pełne turystów.
Istria to również wiele fantastycznych kurortów położonych nad brzegiem morza, które założono wieki temu i stanowią dziś wspaniałą mieszankę historii i teraźniejszości. Porec, Rovinj czy choćby niewielki Novigrad to miejsca, które zachwyciły nas najbardziej. Do tego dokładam słoweński Piran, bo miasto jest po prostu wspaniałe!
Miłośnicy natury również znajdą coś dla siebie, bo pomijając kilometry zróżnicowanego wybrzeża Istria pochwalić się może również licznymi jaskiniami, wyspami, parkami narodowymi a nawet własnym fiordem. Ci, co zamiast zabytków wolą sporty wodne, wycieczki rowerowe, czy eksplorowanie jaskiń będą tu równie szczęśliwi, co miłośnicy archeologii i amatorzy błogiego lenistwa. To również wspaniały region na enoturystykę, bo liczne winnice chętnie organizują degustacje i zwiedzanie winnic.
Sezon turystyczny zaczyna się na dobre w czerwcu, ale my będąc na początku maja, nie doświadczyliśmy żadnych niedogodności z tym związanych. Co prawda może nie wszystkie restauracje były już otwarte, ale spokojnie wszędzie mieliśmy spory wybór knajp, kawiarni i lodziarni. Kuchnia Istrii zbliżona jest do włoskiej, więc amatorzy pysznej pizzy i makaronów będą zachwyceni. W menu lokalnych restauracji znajdziecie dania z truflami, bo jest to jeden ze skarbów półwyspu oraz pyszne ryby i owoce morza, ale mięsożercy też znajdą tu coś dla siebie. Do tego oczywiście lokalne wino! Zresztą trufle, oliwa czy wino to świetny pomysł na upominek dla bliskich, czy pamiątkę z wakacji.
To był chyba nasz ostatni urlop w pełnym składzie, tak, tak dzieciaki starzeją się bardzo szybko i lada moment po kolei przestaną jeździć z nami na wakacje. Dlatego postanowiliśmy zrobić sobie taką podróż jak za dawnych lat i spędzić wspólnie tydzień na kempingu, wieczorami grając w karty, a za dnia nieśpiesznie zwiedzając region, smakując lokalnej kuchni, czasem też pobyczyć się trochę na plaży lub tarasie naszego domku. Na miejsce dotarliśmy samochodem i to, jeśli planujecie dużo zwiedzać jest bardzo dobrym pomysłem. Zresztą tym razem postanowiliśmy nie pędzić na łeb na szyję tylko już po drodze zahaczyć o kilka miejsc jak Mikulov, Lublana czy Gratz.
Na swoją bazę wybraliśmy kemping Lanterna Premium, to duży kompleks położony tuż nad morzem w miejscowości Tar, nieopodal pięknego miasteczka Porec. Z kempingami tak już jest, że jedni je uwielbiają a drudzy nie, więc jeśli jesteś w tej drugiej grupie to też pół biedy, bo w okolicy są tysiące apartamentów na wynajem, a i hotele też się znajdą. My uwielbiamy kempingi, które szczególnie, kiedy dzieciaki były mniejsze, gwarantowały nam zawsze udane wakacje. Takie miejsca to dla małolatów raj, place zabaw, baseny, boiska sportowe, często mini golf a latem animacje i wieczorne show – czyli wszystko to, co oferują wakacyjne hotele tylko bardziej tak na luzie i z własnym ogródkiem przed domkiem. Kemping Lanterna to jeden z największych tego typu kompleksów w Europie, co ma zarówno swoje plusy i minusy. Mamy tu do wyboru szereg domków o bardzo zróżnicowanym standardzie, od wspaniałych willi z zapierającym dech w piersiach widokiem na morze po standardowe domki holenderskie. Chcesz więcej, możesz zamieszkać w obszernym namiocie lub przyjechać własną przyczepą czy kamperem albo wynająć parcelę tuż nad brzegiem Adriatyku. Na terenie kompleksu znajdują się oczywiście sklepy, restauracje, lodziarnie i małe punkty ze świeżym pieczywem. Wzdłuż wybrzeża ciągnie się przyjemna ścieżka spacerowa i oczywiście plaże od dużej, chyba sztucznie wysypanej piachem w zatoczce, po małe z drobnymi kamieniami i takie wybetonowane z zejściem po drabince do wody. Jest również kilka stref z basenami dla amatorów takich kąpieli, co ważne również z podgrzewaną wodą przed sezonem. Słowem dla każdego coś miłego. Acha, można też przyjechać z psem!
Mam nadzieję, że tym wpisem zachęciłam Was do spędzenia urlopu w tej części Chorwacji, a w kolejnych tekstach postaram się dokładniej opisać odwiedzane przez nas miejsca.
Zdjęcia prezentowane w tym tekście są nie tylko mojego autorstwa, ale również mojej córki Marii, której bardzo dziękuję za ich udostępnienie.
Dziś chciałam napisać jednak nie o Chorwacji w ogóle, ale o Istrii właśnie. O tym uroczym półwyspie, co to jest ani włoski, ani chorwacki tylko po prostu istryjski. To nie będzie poradnik z informacjami, kiedy warto tu przyjechać, jak dotrzeć, gdzie się zatrzymać, co i gdzie jeść. To wstęp do kilku tekstów o tym, co mnie najbardziej zachwyciło w tym rejonie i mam nadzieję, że choć trochę zachęcę Was do spędzenia tu wakacji.
Istria to sporych rozmiarów półwysep w północnej części Morza Adriatyckiego, którego lwia część należy do Chorwacji jedynie jego skrawek jest słoweński i dalej włoski. Przy takim położenie nie trudno domyśleć się, że Istria przez wieki była łakomym kąskiem dla wielu ówczesnych potęg i to właśnie nim zawdzięcza swoją tożsamość, wspaniałe zabytki i kulturę. Przez wieki była częścią Cesarstwa Rzymskiego, pod władzą Cesarstwa Bizantyjskiego, Słowian, Republiki Weneckiej, Habsburgów, a w czasach późniejszych stanowiła część Austrii, Włoch i Jugosławii, by po jej rozpadzie na początku lat dziewięćdziesiątych Istria (z małymi wyjątkami) stała się częścią Chorwacji. Uff, skomplikowane losy, bogata historia, ciekawa struktura geograficzna i umiarkowany klimat wszystko to stanowi o wyjątkowości tego regionu.
Chcąc poczuć wieki historii, rozsmakować się w jej urokliwych miasteczkach, zachwycić pięknem natury trzeba niestety zwlec cztery litery z leżaka i ruszyć w głąb lądu. Czekają tam liczne wspaniałe mieściny położone na szczytach wzgórz, gwarantujące obłędne widoki na okolicę porośniętą winoroślą i dalej aż po błękitne wody morza. Podczas naszego ponad tygodniowego pobytu w tym regionie udało nam się zobaczyć jedynie kilka z nich, ale w takich miejscach nie wolno się śpieszyć i lepiej po prostu zwiedzić mniej niż biegać bez opamiętania zaliczając kolejne miasteczka. Motovun, Vodnjan, Grožnjan - trudno powiedzieć, które z nich jest ładniejsze czy bardziej klimatyczne, mnie najbardziej oczarowało senne i zmęczone życiem Buje. Nie wolno zapomnieć o jednym z ważniejszych miast Istrii, czyli Puli wypełnionej zabytkami, choć jest to już miejsce bardzo popularne i pełne turystów.
Istria to również wiele fantastycznych kurortów położonych nad brzegiem morza, które założono wieki temu i stanowią dziś wspaniałą mieszankę historii i teraźniejszości. Porec, Rovinj czy choćby niewielki Novigrad to miejsca, które zachwyciły nas najbardziej. Do tego dokładam słoweński Piran, bo miasto jest po prostu wspaniałe!
Miłośnicy natury również znajdą coś dla siebie, bo pomijając kilometry zróżnicowanego wybrzeża Istria pochwalić się może również licznymi jaskiniami, wyspami, parkami narodowymi a nawet własnym fiordem. Ci, co zamiast zabytków wolą sporty wodne, wycieczki rowerowe, czy eksplorowanie jaskiń będą tu równie szczęśliwi, co miłośnicy archeologii i amatorzy błogiego lenistwa. To również wspaniały region na enoturystykę, bo liczne winnice chętnie organizują degustacje i zwiedzanie winnic.
Sezon turystyczny zaczyna się na dobre w czerwcu, ale my będąc na początku maja, nie doświadczyliśmy żadnych niedogodności z tym związanych. Co prawda może nie wszystkie restauracje były już otwarte, ale spokojnie wszędzie mieliśmy spory wybór knajp, kawiarni i lodziarni. Kuchnia Istrii zbliżona jest do włoskiej, więc amatorzy pysznej pizzy i makaronów będą zachwyceni. W menu lokalnych restauracji znajdziecie dania z truflami, bo jest to jeden ze skarbów półwyspu oraz pyszne ryby i owoce morza, ale mięsożercy też znajdą tu coś dla siebie. Do tego oczywiście lokalne wino! Zresztą trufle, oliwa czy wino to świetny pomysł na upominek dla bliskich, czy pamiątkę z wakacji.
To był chyba nasz ostatni urlop w pełnym składzie, tak, tak dzieciaki starzeją się bardzo szybko i lada moment po kolei przestaną jeździć z nami na wakacje. Dlatego postanowiliśmy zrobić sobie taką podróż jak za dawnych lat i spędzić wspólnie tydzień na kempingu, wieczorami grając w karty, a za dnia nieśpiesznie zwiedzając region, smakując lokalnej kuchni, czasem też pobyczyć się trochę na plaży lub tarasie naszego domku. Na miejsce dotarliśmy samochodem i to, jeśli planujecie dużo zwiedzać jest bardzo dobrym pomysłem. Zresztą tym razem postanowiliśmy nie pędzić na łeb na szyję tylko już po drodze zahaczyć o kilka miejsc jak Mikulov, Lublana czy Gratz.
Na swoją bazę wybraliśmy kemping Lanterna Premium, to duży kompleks położony tuż nad morzem w miejscowości Tar, nieopodal pięknego miasteczka Porec. Z kempingami tak już jest, że jedni je uwielbiają a drudzy nie, więc jeśli jesteś w tej drugiej grupie to też pół biedy, bo w okolicy są tysiące apartamentów na wynajem, a i hotele też się znajdą. My uwielbiamy kempingi, które szczególnie, kiedy dzieciaki były mniejsze, gwarantowały nam zawsze udane wakacje. Takie miejsca to dla małolatów raj, place zabaw, baseny, boiska sportowe, często mini golf a latem animacje i wieczorne show – czyli wszystko to, co oferują wakacyjne hotele tylko bardziej tak na luzie i z własnym ogródkiem przed domkiem. Kemping Lanterna to jeden z największych tego typu kompleksów w Europie, co ma zarówno swoje plusy i minusy. Mamy tu do wyboru szereg domków o bardzo zróżnicowanym standardzie, od wspaniałych willi z zapierającym dech w piersiach widokiem na morze po standardowe domki holenderskie. Chcesz więcej, możesz zamieszkać w obszernym namiocie lub przyjechać własną przyczepą czy kamperem albo wynająć parcelę tuż nad brzegiem Adriatyku. Na terenie kompleksu znajdują się oczywiście sklepy, restauracje, lodziarnie i małe punkty ze świeżym pieczywem. Wzdłuż wybrzeża ciągnie się przyjemna ścieżka spacerowa i oczywiście plaże od dużej, chyba sztucznie wysypanej piachem w zatoczce, po małe z drobnymi kamieniami i takie wybetonowane z zejściem po drabince do wody. Jest również kilka stref z basenami dla amatorów takich kąpieli, co ważne również z podgrzewaną wodą przed sezonem. Słowem dla każdego coś miłego. Acha, można też przyjechać z psem!
Mam nadzieję, że tym wpisem zachęciłam Was do spędzenia urlopu w tej części Chorwacji, a w kolejnych tekstach postaram się dokładniej opisać odwiedzane przez nas miejsca.
Zdjęcia prezentowane w tym tekście są nie tylko mojego autorstwa, ale również mojej córki Marii, której bardzo dziękuję za ich udostępnienie.
Komentarze
Prześlij komentarz