Przystanek - Margo

     Do Villefranche-sur-Mer przyjechaliśmy na drinka po dniu pełnym wrażeń w malowniczo położonym Eze . Po intensywnym zwiedzaniu orlego gniazda zakończonym wędrówką ze wzgórza, szkoda było nam wracać bezpośrednio do Nicei, jesienią dzień jest krótki, a nam przytrafiła się tak cudowna pogoda, trzeba było korzystać z każdego promienia słońca. Dlatego postanowiliśmy jeszcze zajrzeć do tego urokliwego miasteczka położonego tuż nad brzegiem morza i sącząc napoje wyskokowe nacieszyć oczy widokiem lazurowej tafli wody z nad szklaneczki.      Villefranche-sur-Mer to miasto z wielowiekową historią gdzie najstarsze zabudowania pochodzą z przełomu XII i XIII wieku. Stare miasto to kolorowe domy w odcieniach spłowiałej ochry, żółci i różu, schodzące kaskadowo w dół ku zatoce. Tak, więc, żeby trochę pozwiedzać i powłóczyć się po uliczkach starówki musieliśmy wysilić nasze zmęczone już nieco nogi.       W labiryncie wąski uliczek pełno ciekawych zaułków, stromych schodków i wielobarwnych okiennic

     Od dawna wiedziałam, że jeżeli kiedyś postawię stopę na Lazurowym Wybrzeżu, to jednym z pierwszych miasteczek, które odwiedzę będzie Eze. Och jak to cudownie, że na świecie są takie miejsca! Choć bardzo nastawione na turystów i bezsprzecznie od nich uzależnione, to piękne i pozbawione tandety.      Niewielkie, warowne miasteczko oddalone zaledwie kilkanaście kilometrów od Nicei wybudowane na szczycie wzgórza nazywane jest często Orlim Gniazdem. Tak! Eze z widokiem na Morze Śródziemne i zjawiskowym ogrodem kaktusów na szczycie, może być jednym z najpiękniej położonych średniowiecznych osad w całej Prowansji. Choć dziś większość zabudowań podzielone jest pomiędzy dwa luksusowe hotele, w których goszczą gwiazdy największego formatu oraz liczne butiki i pracownie lokalnych twórców, to przed kilkoma stuleciami nie było tu tak idyllicznie. Miasto oblegane było przez Maurów, Turków, Włochów i dopiero po włączeniu w 1860 roku w granice Francji zagościł tu spokój.      Z Nicei na miejsce d