Paryż z dziećmi – Disneyland Paris

Być z dziećmi w Paryżu i nie wyszaleć się w Disneylandzie to oczywiście absolutnie niemożliwe. Tak, więc mniej więcej po środku naszego paryskiego tygodnia i my wybraliśmy się na spotkanie wielkiej przygody. Sugerując się opisami z przewodników i różnych relacji z blogów podróżniczych, byłam nastawiona na olbrzymie kolejki i cieszył mnie fakt, że odwiedzamy to miejsce jeszcze przed tak zwanym wysokim sezonem. Z nastawieniem, że nic nie zepsuje nam tego dnia, ruszyliśmy z samego rama w drogę, tak, aby równo z otwarciem bramek znaleźć się w parku.

          Bilety kupiliśmy, jeszcze przed wyjazdem w Warszawie w biurze podróży Sun Kiss Travel – ten pośrednik nie pobiera żadnych dodatkowych opłat. Zwykle sama kupuję wszystkie bilety przez Internet, ale skoro cena była identyczna skorzystaliśmy z tej możliwości. Oczywiście jest wiele opcji wejściówek w zależności, kiedy i na ile dni wybieramy się do parku. Są bilety łączone do Disneyland Park i Walt Disney Studios lub bilety na jeden park, bilety jednodniowe lub kilkudniowe, słowem opcje na każdą kieszeń. Obowiązują trzy różne „sezony” ( mini, magic i super magic). Magic Ticket to bilet obowiązujący w weekendy i wakacje, Super Magic Ticket ważny w okresie około Helloween oraz świąt Bożego narodzenia i nowego roku – ten jest najdroższy. Wszystkie opcje i kombinacje biletów dostępne na stronie parku. My wybieraliśmy się w dzień powszedni, przed wakacjami, więc trafiliśmy na najtańsze bilety typu Mini Ticket. Bilet nie jest datowany i jest ważny rok od daty zakupu w określonym sezonie.

Na początek udaliśmy się do Walt Disney Studios. Park jest zdecydowanie mniejszy, ale ma kilka atrakcji, dla których warto tu zajrzeć. Mieści się tu wiele miejsc, gdzie można zobaczyć jak powstają filmy, odbywają się pokazy kaskaderskie, jednak my ze względu na ograniczony czas skorzystaliśmy z tych najbardziej polecanych punktów. 

         Bardzo podobała mi się przejażdżka Crush’s Coaster. W wagoniku o kształcie żółwika „ płynęliśmy” unoszeni przez prąd wschodnio-australijski niczym bohaterowie filmu „Gdzie jest Nemo”. Najfajniejsza jak dla mnie była jednak atrakcja inspirowana filmem Ratatouille, gdzie zaopatrzeni w okulary do efektów 3D, w wagoniku mknęliśmy po kuchni niczym mały szczurek Remy. Chłopaki zdecydowali się jeszcze na najstraszniejszą z rozrywek (sądząc po piskach i krzykach, jakie stamtąd dochodziły) a mianowicie The Twilight Zone Tower of Terror –spadająca winda w starym hotelu. Czekałyśmy na chłopaków przy wyjściu i powiem szczerze, trochę żałowałam, że pozwoliłam Mateuszowi wejść tam z Mariuszem i Michałem, bo większość jego równolatków wychodziła mocno wystraszona lub spłakana nawet. Na szczęście dał radę i do dziś wspomina tę podróż windą z wypiekami na twarzy. 

           Po około czterech godzinach postanowiliśmy zmienić park i już po chwili oczom naszym ukazał się piękny, Disneyland Hotel.

   Disneyland Park podzielony jest na kilka tematycznych części. W każdej z nich wybraliśmy po kilka atrakcji, których chcieliśmy doświadczyć. Zaraz po przekroczeniu bramek ukazała nam się Main Street U.S.A. -  ta przepiękna uliczka stylizowana na stare amerykańskie miasteczko mieści wiele sklepików z pamiątkami, restauracyjek i barów szybkiej obsługi. Na końcu alei widoczna jest już dobrze najbardziej znana budowla – Zamek Śpiącej Królewny. Całość naprawdę zapiera dech w piersiach.

Jako pierwszą odwiedziliśmy krainę dzikiego zachodu – Frontierland. Przepłynęliśmy się tu stateczkiem parowym po jeziorku, przyjemny 15-to minutowy rejs pozwala przyjrzeć się całej krainie i złapać chwilę oddechu. Zdecydowaliśmy się na wizytę w Domu Fantoma Phantom Manor – takim nie bardzo strasznym domu duchów, oraz na przejażdżkę kolejką górską – Big Thunder Mountain. Oczywiście skoro ja, pierwszy strachelec zdecydowałam się na kolejkę górska, to musiało wydarzyć się coś niestandardowego. Otóż kolejka osiągając jedno ze wzniesień nagle stanęła i nie był to planowany przystanek- zepsuła się i już. Po kilku chwilach przyszła po nas obsługa techniczne i musieliśmy zejść schodkami z górki i tunelem pod jeziorkiem do wyjścia. Zostaliśmy przeproszeni i obdarowani dodatkowymi Fastpass-tem na dowolną atrakcję. Fastpass to tzw. szybki bilet, który upoważnia do wejścia na konkretną atrakcję w wyznaczonym czasie, dzięki któremu stoi się o wiele krócej w kolejce.

W każdej z kolejnych krain skorzystaliśmy z dwóch trzech najbardziej popularnych atrakcji i tak upływał nam ten miły, ciepły i słoneczny dzień. Spełniłam swoje dziecięce marzenie i pokręciłam się w wielkich filiżankach w krainie fantazji – Fantasyland. Popłynęliśmy łódeczką przez tereny należące do Piratów z Karaibów w krainie przygody – Adventureland i w końcu posterowaliśmy rakietami na karuzeli Orbitron w krainie odkryć – Discaveryland.

Trzeba powiedzieć szczerze, że nie znajdzie się tu ani najwyższych, ani najszybszych rolerkosterów. Obydwa parki nastawione są na zapewnienie wielu atrakcji rodzinom. Dzieci cieszą się z kolejnej karuzeli czasem bardzo zwykłej, a rodzice cieszą się ich szczęściem. Po parku przechadza się mnóstwo małych księżniczek i królewien w świeżo kupionych, za bajońskie sumy, sukniach i opaskach Myszki Miki czy Mini. Wszędzie mnóstwo pokus, pamiątek, gadżetów, smakołyków, czyli komercja w najczystszej postaci. Podana jest ona jednak w taki sposób, że mi to nie przeszkadzało. Bardzo podobał mi się cały teren, zadbany, wypielęgnowany, zaskoczyła mnie także wielka dbałość o szczegóły np. studzienka kanalizacyjna mieszcząca się w pobliżu kolejki Ratatouille była ozdobiona wizerunkiem szczurka.

Żelaznym punktem każdego dnia w Disneylandzie są oczywiście parady i wieczorny pokaz sztucznych ogni i laserów przed Zamkiem Królewny Śnieżki. Główna parada odbywającą się po południu jest to prezentacja setek bohaterów z wielu bajek i filmów wytwórni Disneya. Zarówno Disney Magic on Parade i Disney Dreams podobały nam się bardzo, choć tę drugą oglądaliśmy już z dość daleka, a to za sprawą konieczności szybkiego przemieszczenia się zaraz po nocnym show na stacje kolejki RER.

 

W drodze powrotnej nie obyło się bez przygód. Wszystko przez remont naszej linii kolejki RER, która normalnie jeździ bezpośrednio z Maisons Laffitte do Marne la Vallee - czyli Disneylandu. Odrobinę zagubiliśmy się na jednej ze stacji przesiadkowych, co skutkowało sprintem na ostatni pociąg w nieprzyzwoitym tempie. 

Grubo po pierwszej w nocy zmęczeni, ale szczęśliwi dotarliśmy na kemping. Ten kilkunastogodzinny pobyt w krainie dziecięcych marzeń na długo pozostanie w naszej pamięci.