Karlskrona – Szwecja w pigułce - jednodniowy rejs promem Stena Line.

     W Szwecji zadurzyłam się czytając liczne kryminały umiejscowione w tym północnym kraju. Od dłuższego czasu zastanawiałam się jakby tu choćby liznąć tematu  bez rujnowanie naszego budżetu. Szwecja bowiem do tanich destynacji nie należy, a mnożąc koszty razy pięć, nie wyglądało to optymistycznie. Postanowiłam skorzystać z opcji jednodniowego pobytu w Karlskronie, który oferuje linia Stena Line i był to strzał w dziesiątkę. W dodatku udało mi się namówić znajomych i tak dziesięcioosobową gromadką z portu w Gdyni ruszyliśmy ku przygodzie.

          Już sam rejs okazał się być fajnym doświadczeniem. Prom wypływa z portu w Gdyni i płynie nocą, następnie na miejscu mamy do dyspozycji cały dzień i kolejnej nocy wracamy do Polski. Po zaokrętowaniu udaliśmy się na górny pokład aby nie przegapić wyjścia z portu. Gdynia widziana od strony morza w promieniach słońca wyglądała pięknie, wielkie żurawie i kolorowe kontenery ustawione jeden na drugim. Wieczór upływa nam na przyjemnościach bardzo szybko, spektakularny zachód słońca zapiera dech i tylko rześki wiaterek wygania nas z baru na  górnym  pokładzie.



 Idziemy spać, w końcu następnego dnia zaplanowaliśmy intensywne zwiedzanie. Rano budzi nas przyjemna muzyczka płynąca z radiowęzła, niechętnie zbieramy się i maszerujemy na śniadanie. Zdecydowaliśmy się na zjedzenie jeszcze na promie, przy dzieciakach bufet śniadaniowy sprawdza się zawsze, każdy je co chce i nikt nie marudzi. Schodzimy na ląd, zostawiamy  niepotrzebny bagaż w szafkach w porcie i jak znakomita większość pasażerów autobusem udajemy się do centrum miasta. Pomimo, że jest środek lata, a Karlskrona uznawana jest za najbardziej słoneczne miasto Szwecji, to niebo mocno zakryte jest chmurami. Szkoda.

Karlskrona to miasto położone na 33 wyspach archipelagu Blekinge. Wysiadamy przy Parku Hoglands, który znajduje się na głównej wyspie Trosso. Tu czeka nas pierwsza miła niespodzianka. W parku odbywa się pchli targ, więc ruszam z dziewczynami i dzieciakami nacieszyć oko, a chłopaki dosypiają na ławkach. Niestety nic nie kupujemy, bo przecież nie będziemy cały dzień krążyć po mieście ze starociami za pasem.  Dalej nie dochodząc do głównego placu miasta, kierujemy się na zachód w stronę dawnego targu rybnego i przystani, stoi tu rzeźba kobiety handlującej rybami. Obok znajduje się mała skalista wysepka  Stakholmen. Opisywana jest ona jako miłe miejsce na piknik, lecz muszę z przykrością stwierdzić, że wszędzie walały się śmieci, chyba poprzedniego wieczora ktoś urządził tu jakąś bibkę. No cóż, dalej będzie już tylko ładniej. 

     Spacerkiem podążamy dalej na zachód na wyspę Salto, na której króluje budownictwo jednorodzinne. Naszym celem jest kolejna wysepka – Dragso, znajduje się tam kemping oraz ogródki działkowe z pięknymi miniaturowymi drewnianymi domkami pomalowanymi charakterystycznym odcieniem farby, czyli oczywiście czerwienią faluńską. Na każdym domku powiewa szwedzka flaga a ogródki są pięknie ukwiecone i zadbane.

Wracamy tą samą drogą i na Salto wpada nam w oko mały, stary cmentarz, wchodzę zrobić kilka zdjęć. Już po powrocie do domu znalazłam w Internecie informację, że jest to cmentarz ofiar epidemii cholery z 1853 roku.

Kolejnym naszym cele jest znajdująca się na głównej wyspie dzielnica Björkholmen. Na kilku uliczkach mieszczą się niewielkie, kolorowe, drewniane domki, które  obecnie są jedną z głównych atrakcji miasta. Pod koniec XVII  i w XVIII wieku, osiedlali się tutaj pracownicy stoczni, marynarze i rzemieślnicy, a swoje domy budowali – no cóż, z tego co wynieśli ze stoczni i dlatego domki mają tak niewielkie rozmiary. Dziś to jedna z najdroższych dzielnic miasta, a gospodarze dbają wyjątkowo o swoje nieruchomości ku uciesze turystów. Żywe kolory, piękne kwiaty i  dbałość o szczegóły to znak firmowy Björkholmen . „Brzozowa Wysepka”   to absolutnie obowiązkowy punkt do zwiedzenia w Karlskronie. 

Kierujemy się w stronę głównego placu miasta, na którym znajduje się pomnik  Karola XI – założyciela miasta, od którego pochodzi nazwa miasta Karlskorona – korona Karola. Na Stortorget mieszczą się okazałe kościoły : Fredrikskyrkan – Kościół Fryderyka z połowy XVIII wieku i Trefaldighetskyrkan – Kościół Świętej Trójcy wybudowany na przełomie XVII i XVIII w.  Robimy sobie przerwę w zwiedzaniu, siadamy przed kafejką i kosztujemy cynamonowe bułeczki z kawą.

Przy rynku mieści się również osławiona lodziarnia, która oferuje najlepsze lody w mieście. Oczywiście nie możemy sobie odpuścić takiej atrakcji. Ustawiamy się w dość pokaźnej kolejce i czekamy, czekamy, czekamy i czekamy. Fakt kolejka posuwa się bardzo powoli, ale jeśli jesteście miłośnikami lodów ( tak jak moje dzieciaki i ja) nie rezygnujcie. Warto czekać !!! Wybór lodów jest ogromny, porcje jeszcze większe, a ceny umiarkowane. Lody kupujemy na smaki, a nie gałki i tak jeden smak to tak na oko chyba ze trzy gałki. Dodatkowo można dobrać jakieś dodatki, ale same lody są pyszne i nie potrzebują posypek czy sosów. Żałuję, że nie zrobiłam porządnych zdjęć lodom, ale po otrzymaniu  swojej porcji zapomniałam o całym świecie. Pycha !!! Dla tych lodów wrócę do Karlskrony. Wszystko co dobre szybko się kończy, pokrzepieni i we wspaniałych nastrojach ruszamy dalej.

Pomiędzy rynkiem a portem marynarki wojennej mieści się niewielki Park Admiralicji, a w nim wybudowana w 1699 roku dzwonnica o tej samej nazwie.

     Kierujemy się dalej w stronę wybrzeża i docieramy do największego w Szwecji drewnianego kościoła - Amiralitetskyrkan, w którym zmieścić się może ponoć 4 tysiące osób. Przed świątynią stoi drewniana figura Matsa Rosenboma - miejscowego żebraka, który zamarzł nocą 1717 roku. Dziś po podniesieniu kapelusza Matsa można wrzucić do środka datki, które przekazywane są na pomoc ubogim, co oczywiście uczyniliśmy.  
      W pobliży znajduje się inny ciekawy pomnik poświęcony bohaterowi pięknej książki dla dzieci autorstwa Selmy Lagerlof. Nils Holgersson stoi tu od momentu setnej rocznicy wydania " Cudownej podróży", ale uważajcie aby nie przegapić tej niewielkiej postaci.

Wreszcie dochodzimy do  Nabrzeża Królewskiego z majestatycznym Bastionem Aurora po prawej stronie i widokiem na latarnię morską. Stąd już całkiem niedaleko do fantastycznego Muzeum Morskiego, poświęcę mu oddzielny wpis, bo strasznie się rozpisałam. 

Po wizycie w muzeum wyszło słońce i cała Karlskrona wyglądała jeszcze piękniej. Przyszedł wreszcie czas na krótki odpoczynek i posiłek, więc wracamy do centrum głównej wyspy i w jednym z licznych barów posilamy się. Powoli kierujemy się w stronę przystanka autobusowego i ostatnimi siłami padamy na ławkach w paku, gdzie kilka godzin wcześniej rozpoczęliśmy nasze zwiedzanie. Tego dnia według aplikacji Mariusza przeszliśmy 23 km. - oj długo czuliśmy te kilometry w nogach. Wieczorem w restauracji na promie jemy obiadokolację. Mimo wielkich chęci nie poszaleliśmy nocą w dyskotece, zwyczajnie zabrakło sił. Jeszcze tylko kupujemy drobne pamiątki w sklepie, pijemy po dwa piwka i wpadamy w objęcia Morfeusza, jutro przecież czeka na nas zwiedzanie Gdańska.