Monopoli zwiedzaj powoli!

        Znasz to uczucie, ledwo postawisz stopę w miasteczku, ledwo otworzysz walizkę, a już czujesz jakbyś była/był u siebie. Takie właśnie jest Monopoli. To miasteczko, a szczególnie jego starówka jest wprost stworzone do goszczenia przybyszów.

        Monopoli to portowe miasto leżące zaledwie czterdzieści kilka kilometrów od stolicy regionu – Bari. Dla wielu jest tylko wspaniałą bazą wypadową do zwiedzania regionu, lub krótkim przystankiem w trasie. Jednak, jeśli poświęci mu się trochę uwagi odwdzięczy się miłymi wspomnieniami na lata.

        Główną zaletą Monopoli jest to, że nie ma tutaj żadnych spektakularnych zabytków, do których ciągnęłyby tłumy. Nie ma tutaj zjawiskowego wybrzeża jak z instagramowych fotek. Nie ma tutaj słynnych apulijskich truli. Jest za to plątanina wąskich uliczek prowadzący do niepozornych placyków. Jest mnóstwo starych kościołów i jeden z najpiękniejszych starych portów w okolicy.

        Porto antico to zresztą chyba największa atrakcja turystyczna miasta. Kolorowe łódki cumują gdzie popadnie, a okalające port budowle, w tym Palazzo Martinelli z okazałą loggią, dopełniają ten całkiem przyjemny obrazek. Od strony starówki dostać się tu można równie malowniczą, co port bramą, a przy odrobinie szczęścia i cierpliwości pstryknie się tu fotkę bez przypadkowego turysty.

                    

 

       

       

         Główny plac starówki nosi nazwę, a jakże - Giuseppe Garibaldiego, jest niewielki i niepozorny, ale mieści się tu wiele knajpek, barów, lodziarni i biblioteka. W jednym z naroży stoi wieża zegarowa Torre Civicia z XVI wieku.

        Spacerując uliczkami starówki w oczy rzuca się ogromna liczba kościołów, choć to akurat we Włoszech dość powszechne. Jest tam kilka bardzo okazałych świątyń z barokowa Katedrą Maria Santissima della Madia na czele. Choć barok nie jest moim ulubieńcem, ten południowo-włoski naprawdę zapiera dech w piersiach.

               
        

        Nieopodal znajduje się Chiesa Santa Maria del Suffragio, z pięknymi, ozdobnymi nawiązującymi do tematyki śmierci drzwiami. W bocznej kaplicy (choć do końca nie jestem pewna jak określić tę część kościoła), w gablotach na ścianach umieszczonych zostało kilka ludzkich szkieletów – mumii, w tym jeden małego dziecka, widok jest dość osobliwy i chyba nie polecam wizyty tam, osobom o słabych nerwach.

        Jednak najwięcej klimatu dodają miastu te małe, proste kapliczki i kościoły, na które natknąć się można, na co drugiej uliczce starówki.

        Od strony morza ciągnie się, szczytem murów promenada, przy której ulokowany jest Zamek Karola V. Ta wybudowana w XVI wieku kamienna forteca ma kształt pięcioboku. Do pełnego opisu Centro Storico Monopoli brakuje jeszcze tych licznych, fantastycznych ciasnych uliczek, kilku większych i mniejszych placyków wypełnionych normalnym codziennym życiem z suszonym praniem nad głowami i terkotem silnika Piaggio.

                  
      

          Gdy wspominam nasz pobyt w Monopoli, to niemalże mam wrażenie, jakbym wspominała kadry z nostalgicznego włoskiego filmu. Te godziny snucia się po wąskich uliczkach od bladego świtu (no trochę koloruję) po późną noc, te wiekowe detale architektoniczne, te kolory łódek w porcie, te zapachy unoszące się w pobliżu małych knajpek, wszystko mi mówi, że czas wracać! Ale zanim to nastąpi, mam nadzieję, że udało mi się rozbudzić w Was ochotę na klimatyczne, niezapomniane, włoskie wakacje przed sezonem. 

            A jeśli szukasz pomysłu gdzie ruszyć dalej, to polecam odwiedzić również wspaniałe Ostuni, Otranto i wiele innych miasteczek Apulii. Jeszcze jedna informacja, dla osób szukających noclegu z polecenia, podczas naszego pobytu nocowaliśmy na starym mieście w CasadAmare - Puglia Mia Apartments. To niewielka kamienica w szeregowej zabudowie, bardzo zadbana, prosto i ładnie urządzona z tarasem na dachu. Polecam!